Kerime

“Kerime” hayatta sevdiği tek kadının adıydı. Onu, küçük bir kız çocuğu iken, köy meydanında ceylan gibi seken genç bir kızken, sıcak yaz gecelerinde koynunda yatan bir kadın iken hep sevmişti. Hayatının ayrılmaz bir parçası, eşsiz anlar yaşatıp bir anda sönen ışık huzmesi gibiydi. İçinde yaşayan somut bir gerçekti. Şafak vakti tarlaların üzerinden süzülen bir meltem gibi... Daha ilk gördüğünde, kaderin ikisin kopmaz bir bağla bağladığını hissetmişti. Ama göçmen bir kuş olduğunu da hissetmişti. Bugün gelip yarın uçup gidecek bir göçmen kuş. “Kerime” onun için elle tutulup gözle görülen bir gerçek... Kaybolmaya mahkûm bir hayâldi...
Elinizdeki roman, Mısır edebiyatının güçlü isimlerinden Şerif Hutâte’nin, 70’li yıllarda ülkede yaşanan sosyal ve siyasal dönüşüm süreci etrafında işlediği bir “sevgi” kitabıdır...